Paulo e Estêvão

Para reflexão do leitor, propomos nesta edição 5 trechos do capítulo III da segunda parte do livro Paulo e Estêvão:

Tolera

– Saŭlo, por la certeco de la venko sur la malglata vojo, memoru, ke estas necese doni: Jesuo donis al la mondo ĉion, kion li posedis, kaj antaŭ ĉio donis al ni la intuician komprenon de niaj malfortaĵoj, por ke ni toleru la homajn mizeraĵojn...

Ama

Saŭlo de Tarso ricevis spiritan viziton de Abigail, lia mortinta fianĉino:

Siaflanke Abigail plej ame premis al li la manojn. La eksrabeno dezirus plidaŭrigi tiun delikatan vidon ĝis la fino de sia vivo, esti apud ŝi por ĉiam, sed la kara estaĵo jam montris la intencon foriri. Li do klopodis, por plej rapide fari liston de siaj spiritaj bezonoj, dezirante aŭdi ŝin pri la problemoj, kiuj lin okupis. Sopirante profiti ĝis la plej lastaj momentoj tiun gloran, paseman minuton, Saŭlo mense preterpasigis grandan nombron da demandoj.

Kion li faru, por perfekte kompreni la planojn de la Kristo?

- Amu! – senhezite respondis Abigail.

Trabalha

Saŭlo de Tarso demandis al amita spirito Abigail:

Kiel konduti, por ke la animo atingu tian altan povon de klopodado kun Jesuo Kristo?

– Laboru! – respondis la amata fianĉino, bonkore ridetante.

Abigail estis prava. Estas necese fari la internan perfektigon.

Li arde deziris ĝin fari, kaj por tio li izoliĝis en la dezerto dum pli ol mil seninterrompaj tagoj.

Espera

Saŭlo de Tarso ektimis malkuraĝiĝi antaŭ la devoj. Pro tio, li demandis al Abigail, mortinta fianĉino, kiu spirite vizitis lin:

Kiajn aranĝojn fari kontraŭ la frakasanta senkuraĝiĝo?

– Esperu! – ŝi ankoraŭ diris komplezeme, dezirante rimarkigi, ke la animo devas esti ĉiam preta obei la dian programon, kia ajn la cirkonstanco kaj sen iaj personaj kapricoj.

Perdoa

Finfine, Saŭlo de Tarso laste demandis al Abigail, lia amita kaj mortinta fianĉino, kiu spirite lin vizitis:

Kiel harmoniigi la grandiozajn instruojn de la Evangelio kun la indiferenteco de la homoj?

Abigail pli ami premis liajn manojn, esprimante sian adiaŭon, kaj dolĉe respondis:

– Pardonu!

Tuj poste ŝia lumanta figuro ŝajnis dissolviĝi, kvazaŭ farita el eroj da aŭroro. 

André Luiz... a verdadeira felicidade 

A cada semana, propomos uma frase de André Luiz, do livro Sinal Verde, psicografado por Chico Xavier, vertida ao esperanto por Allan Kardec Afonso Costa.

Nesta, apresentamos a tradução da frase proposta na semana passada:

“En ĉio kion vi faras, en la tasko kiujn la Sinjoro al vi konsentas, vi estas metanta vian personan portreton.”

“En tudo aquilo que você faça, na atividade que o Senhor lhe haja concedido, você está colocando o seu retrato espiritual.”

Eis a mais nova:

“Ĉiu persono, kiu servas trans sia devo, renkontis la vojon al la vera feliĉo.”

Até a próxima!